بسم الله....                                      

اگر دنیا را سیر کنیم و قدم به قدم ان را تماشا کنیم؛البته با نگاهی تحلیلی،می توان گفت که بی کارترین و بی دغ دغه ترین افراد زمینی کسانی هستند که به تماشای فوتبال می نشینند؛نه ان های که در زمین بازی می کنند بلکه کسانی که ساعت ها؛وقت خود را که در روایات امده است :هر ثانیه ی او مورد حساب قرار می گیرد به بطالت می گذرانند.

شاید بر من ایراد بگیرید که اسلام خود بر این پافشاری کرده است که مومن و مسلم باید در روز خود ساعاتی را صرف بازی و تفریح کند.درست است دین، ادمی را تشویق کرده است برای بازی کردن و ان را سوق داده است به سوی تفریح،اما اگر تمام مکتوبات دین را بررسی کنیم؛متوجه این می شویم که دین دستور به دیدن بازی وتفریح نداده است یعنی دیدن بازی فوتبال ؛بازی و تفریح محسوب نمی شود؛بلکه در ان لحظه ی که به تماشای فوتبال می نشینیم؛عمر خود را به حراج گذاشته ایم و به راحتی داریم بهترین سرمایه خود را از کف می دهیم.

انسان باید فوتبال بازی کند نه فوتبال ببیند؛بلکه ایرادی هم بر فوتبالیست ها وارد است که فوتبال یک امر تفریحی است نه یک شغل؛ما در هفته باید چندین ساعت ورزش و تفریح کنیم؛نه این که تمام ساعات روزانه خود را صرف فوتبال بازی کردن کنیم.

اری گاهی اوقات مشاهده می شود که صدای اذان؛یعنی همان دعوت نامه ی الهی گوش فلک را کر کرده است؛اما بازی کنان فوتبال و به قولی طرفداران انان وتماشاگرانشان،در حال دویدن در زمین و یا پوست کندن تخمه هستند،ایا این پشت کردن به الله نیست؟

ایا این ها برای دستور دین سرگرم هستند؟

گیرم بگوییم که انهایی که در زمین هستند نمی توانند از بازی دست بکشند چون شاید شور وهیجان را از دست بدهند؛اما افسوس بر حال کسانی که به تماشای فوتبال می نشینند؛زیرا نه دنیا را دارند ونه اخرت را......

فوتبالیستی که برای نماز زمین را رها نمی کند و خدارا به بی ارزشی ها می فروشد،حداقل دنیا را دارد چون برای هر دقیقه ای که در زمین است وبرای هر گلی که می زند میلیون ها تومان پول بالا می کشد و دنیای خود را زیباتر می کند،اما تماشاگر بازی هم خدارا فروخته است و هم پولی در این خرید وفروش دریافت نکرده است.

بیاییم همه با هم تلاش کنیم تا اهل بازی و تفریح شویم،نه اهل تماشای ان؛ان هم صرفا برای اوقات فراغت نه ان که دنیا وتعلقات ان برای زندگی ما محور قرار گیرد.

والسلام.....